แมวภูเขา

ตั้งชื่อเรียกร้องความสนใจไปเท่านั้นแหล่ะ
แต่จริงๆก็แค่พาน้องไข่ปลาไปเที่ยวเขาใหญ่เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา
จะว่าไปแล้ว ไม่ได้ขึ้นเขาใหญ่ด้วยซ้ำ ไปอยู่แค่ปากช่องเอง

เบิร์ต เพื่อนแม่ไข่ปลาสมัยอยู่ี่เซ็นต์จอห์น ที่ทำฟาร์มกล้วยไม้อยู่ปากช่อง
เชื้อเชิญมาว่า มีแนวโน้มที่เค้าและครอบครัว (เมียออสซี่หนึ่งลูกครึ่งอีกสาม)
จะย้ายไปอยู่ที่ออสเตรเลีย เพราะฉะนั้น ให้รีบมาเที่ยวด่วน ตอนแรกมีท่าทีว่า
จะมีสมาชิกไปกันเยอะ แต่ยิ่งใกล้วันออกเดินทาง สมาชิกก็ค่อยๆหดเหือดหายไปหมด
แม่ไข่ปลาก็เปื่อยเสียงแหบแห้ง ทั้งคัดทั้งแสบจมูก จะยกเลิกอีกคนก็เกรงใจ
แล้วก็อยากจะไปเยี่ยมเพื่อนด้วย เอาฟะ ไปก็ไป สรุปว่า สมาชิกประกอบด้วย
สามคน (พ่อ-แม่ไข่ปลา และเพื่อนซี้ที่ซ.จ.) กับอีกหนึ่งตัว (น้องไข่ปลาไฮโซ)

เราออกเดินทางกันเย็นวันศุกร์ที่ 30 พ.ค. โดยที่พ่อกับแม่ไข่ปลาเอารถไปจอดไว้
ที่บ้านเพื่อนแถวรามอินทรา เพื่อจะนั่งแอคคอร์ดใหม่ (อิอิ แผนสูงมะ)
ล้อหมุนจริงๆก็ตอนประมาณทุ่มครึ่ง อากาศไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่ ฝนตกพรำๆ
ขับรถเร็วไม่ได้ เลยกะว่าคงต้องใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่งกว่าจะไปถึง
ปรากฏว่า ไม่ใช่แค่สภาพอากาศที่ไม่เป็นใจ เพราะพอถึงทับกวาง (แก่งคอย)
รถก็หยุด ติดกันเป็นแพซะงั้น มีสภาพเหมือนลานจอดรถมิมีผิดเพี้ยน แบบนี้
























ขอบอกว่าเป็นชั่วโมงครับ ทั้งคนขับทั้งผู้โดยสารผลัดกันออกมาก่อม๊อบ (อินเทรนด์ซักนิด)
คาเวียร์น่ะเหรอ จากที่ชอบงีบบนรถเป็นชีวิตจิตใจ ยังเริ่มอยู่ไม่สุข แต่ทำอะไรไม่ได้
แล้วก็ต้องกลับไปหลับเหมือนเดิม
























เพื่อนก็โทร.ตามตลอด เราเลยบอกให้ลองหาข้อมูลดูว่าเป็นเพราะอะไร
เค้าเลิกใช้ถนนเส้นนี้กระทันหันรึไง (อารมณ์นี้หาเรื่องวีนสุดชีวิต)
ท้ายที่สุดเพื่อนโทร.มาบอกว่า ป้าย "ทรงพระเจริญ" โดนพายุหล่นมาขวางถนน
อีกซักพักก็จะเคลียร์ได้แล้ว พักเท่าไหร่ไม่รู้แหล่ะ แต่ที่แน่ๆ
รถเลี้ยวเข้าฟาร์มกล้วยไม้ตอนเที่ยงคืน หิวโซหมดสภาพทั้งคนทั้งแมว
แต่ก็นั่งกินนั่งเม้าท์กันจนถึงตีสามกว่าจะแยกย้ายกันไปนอน

ทริปนี้ไม่มีหวังที่จะได้นอนตื่นสาย เพราะเด็กๆรู้ว่าคาเวียร์มาเยี่ยม
เด็กตื่นเมื่อไหร่ ก็จะมาเคาะห้อง (ถ้าไม่ตื่นก็เคาะใหม่) จะให้คาเวียร์ออกไปเล่นด้วย
วันเสาร์คงเป็นวันที่คาเวียร์หมดสภาพที่สุด เพราะไหนจะเหนื่อยจากการเดินทาง
มาเจอเด็กๆรุม(ซะ)โทรม (ศัพท์อาจจะไม่เหมาะสม แต่ความหมายเพ๊ะ) เกือบทั้งวัน
ไม่ว่าคาเวียร์จะพยายามไปหลบอยู่ที่ไหน จะมีลูกเบิร์ต 3 คน บวกหลานเบิร์ตอีก 2 คน
ตามกันเป็นพรวน ผลัดกันอุ้มอย่างเมามันส์ แต่คาเวียร์ก็น่ารักมากกก ไม่มีแว๊ดใส่เด็กๆเลย












































คาเวียร์จะมีเวลาพัก(ฟื้น)บ้างครั้งคราวเวลาที่เด็กๆตัดสินใจไปทำกิจกรรมอื่น
ชาร์ล็อตเลือกมาเล่นของเล่น ออสตินไปช่วยน้าโอปทำกับข้าว โจน่าห์เล่นเกมกับน้าวินัย
























ส่วนคาเวียร์ ไปนั่งเอวคอดท้าทายพี่เบิ้มข้างนอกแบบสบายใจเฉิบ



















หุหุ แต่จะย่องไปเฉพาะเวลาที่เค้าหลับกันไปหมดแล้วเท่านั้นนะค๊ะ
เจอกันจังๆเดี๋ยวพวกพี่พังประตูเข้ามา แล้วน้องไข่ปลาจะไปทำเค้าสำลักติดคอเดี้ยงกันหมด

แม่ะ..ตอนแรกว่าจะเล่าให้หมดทั้งทริป แต่แม่ไข่ปลาหมดแรงซะก่อน
ขอต่อภาคสองภายในวันสองวันนี้ก็แล้วกันเน๊อะ